آخر قصه همیشه مرد خواهد مٌرد !
جمعه, ۱۸ دی ۱۳۹۴، ۰۹:۴۳ ب.ظ
دلخسته ام، از اینهمه دیوار ِ بی در که...
«ای مهربان! یک پنجره با خود بیاور کـه» دنیا تـــــو را برد و بـه نفرت هاش عاشق کرد این غول تنها، گوشه ی قصر خودش دق کرد غولی که آخر توی «فصلی سرد» خواهد مرد یا از تـــــو یا از شدّت سردرد خـــــواهد مـــرد
«مسعودخان کیمیایی» خوب می داند: که آخر ِ قصّه همیشه مَرد خواهد مُرد!
دلــــخسته ام از شهر نامردی و رندی ها پایان خوبم باش!
مثل ِ «فیلم هندی» ها...
هیعی...
پیدایش که کردیم، دنبال عیب هایش میگردیم.
وقتی که از دستش دادیم، در تنهایی، دنبال خاطراتش میگردیم.
مراقب قلب ها باشیم، هیچ چیز آسان تر از قلب نمی شکند.